رزین اپوکسی چیست؟
“رزین” اصطلاحی است که به طور گسترده و معمول برای توصیف ترکیبی استفاده می شود که به صورت مایع است و سپس در طی فرایند هایی خاص به یک سطح جامد و سفت تبدیل شود ، بنابراین صمغ درخت را نیز می توان نوعی از این مواد دانست. دو توع طبیعی و سنتزی این مواد ویژگی های زیر را دارند.
طبیعی: به طور طبیعی از درختان ناشی می شود. این ترکیب ماده ای ارگانیک است که در ساخت لاک الکل ، مواد لعاب دهنده مواد غذایی و … استفاده می شود.
سنتزی یا مصنوعی: انواع مصنوعی مانند آنچه در جواهرات ، صنایع دستی و دیگر صنایع استفاده می شود ، برای تقلید از رزین های گیاهی در سال های اخیر تولید شده اند این ترکیبات چسبناک هستند و قادر به سخت شدن دائمی می باشند. این مواد، ترکیباتی غیر آلی هستند.
برخی از انواع مصنوعی عبارتند از:
رزین اپوکسی : برای تولید زیورآلات کوچک ، جواهرات و صنعت ریخته گری ، کفپوش ها، تخته های موج سواری
پلی اورتان: برای تولید وسایل و تجهیزات کوچک
پلی استر:برای تولید اشیا پلاستیکی در مقیاس بزرگ مانند مبلمان ، ساخت جواهرات و… استفاده می شود.
اکریلیک : برای تولید محصولاتی مانند پلکسی گلاس
سیلیکون: برای تولید لاستیک های سیلیکونی انعطاف پذیر
انواع رزین چیست و کاربرد آن ها:
رزین ها معمولا مواد چسبناکی هستند که از طریق فرآیند پخت به پلیمر های سفت و سخت تبدیل می شوند. فرایند پخت اغلب با کمک اشعه ی UV و یا با کمک هاردنر ها صورت می پذیرد. این مواد به طور طبیعی وجود دارند اما امروزه به دلیل افزایش تقاضا و جمعیت اغلب به صورت مصنوعی ساخته می شوند.
چگونه این مواد جامد و سخت می شوند؟
اساسا رزین های ترموست با یک ماده پخت (کاتالیزور پلیمریزاسیون) در دمای اتاق مخلوط می شود. بسته به محصولات استفاده شده و زمان پخت دمای محیط می تواند از 5 دقیقه تا 3 روز برای یک شی کوچک متفاوت باشد.
مخلوط کردن دو پارت ، هاردنر و رزین معمولا در قالب سیلیکونی آماده انجام می شود. مخلوط کردن دو قسمت با هم باعث واکنش گرمازا می شود. رزین برای مدت کوتاهی گرمای شدید تولید می کند (حتی تا 110 درجه سانتیگراد ) بنابراین حتما از قالب های مناسب در هنگام اختلاط استفاده کنید. پس از اتمام فرآیند پخت ، ماده ی نهایی می تواند از قالب خارج شده و آماده سایش و پرداخت شود.
پاسخ به دیدگاه